یادداشت 21

سوت پایان روز شنبه

جا داره به خودم یه خسته نباشید جانانه بگم

روزی پر از کار و برنامه و میهمان داری و درس خوندن و کلافگی شدید از گریه های نیما و حتی اشک های یواشکی خودم و بغض های فروخورده

ولی تموم شد .

---

خانواده سعید تماس گرفتن که سعید جواب تماس های ما رو نمیده.

آخه سعید با منم صحبت نمیکنه چه جوابی براشون میتونم داشته باشم؛ جز اینکه بگم : سعیده دیگه می‌شناسیدش.

سکوت و ناراحتیشون از پشت گوشی قابل درکه.